U heeft zojuist een kunstwerk gespot!

Op het provinciehuis Overijssel zijn overal bordjes te vinden, die de ambtenaren daar attenderen dingen die vanzelfsprekend zouden moeten zijn. Het een roept men op om koffiekopjes na gebruik weer op te ruimen, en het andere legt uit dat als er geen medewerker is bij het koffiepunt, dat men daar dan niet geholpen zal worden.

Hoewel zulke boodschappen op zich begrijpelijk zijn, roepen ze ook vragen op. Wat zegt het over een organisatie als er bordjes nodig zijn om normaal gedrag te stimuleren? En wat gebeurt er als we die logica een beetje overdrijven?

Alstublieft, Dankuwel

Met deze kunstinterventie, Alstublieft, Dankuwel, nodig ik u uit om daarover na te denken. Door overdreven en absurde waarschuwingen op te hangen leg ik de vinger op de zere plek: wanneer verandert duidelijke communicatie in betutteling?

Deze nep-bordjes zijn geen kritiek op de hardwerkende mensen van de facilitaire dienst, maar een speelse spiegel. Ze gaan over vertrouwen, gezond verstand en de vraag: moet werkelijk alles uitgelegd worden?

Hopelijk toveren ze een glimlach op uw gezicht, maar zetten ze ook even aan tot nadenken. Want misschien is het opruimen van dat kopje uiteindelijk toch niet iets wat op een bordje hoort te staan.

Ik wens u een fijne dag,

Ite Hamming